سپردن خلع سلاح به صاحبان بمب اتم مانند سپردن امنیت شهر به دزدهاست
این جمله ای که دیروز رئیس جمهور در مراسم روز ملی فناوری هسته ای گفت. هنگام پخش سخنان رئیس جمهور از تلویزیون شنیدم کسی می گه « اینا به چه درد مردم می خورن نون شده ۵۰۰ تومن. » اما در این مطلب می خواهم به تبیین رابطه نون سنگک ۵۰۰ تومنی با نسل سوم سانتریفیوژهایی که می توانند ۵۷۰۰۰ دور رو در یک ثانیه بچرخند بپردازیم ...
واضح است که عده ای از مردم ما در فشار و سختی زیادی زندگی میکنند و همواره خواستار کاهش جدی تورم هستند اما در یک دودوتا چهارتای ساده همان طور که رئیس جمهور هم گفت سوخت یک نیروگاه ۱۰۰۰ مگاواتی اگر با نفت کار کند سالی ۶۰۰۰۰۰۰۰۰ دلار می باشد این در حالی است که اگر همین نیروگاه با سوخت هسته ای کار کند تنها سالی ۶۰۰۰۰۰۰۰ دلار هزینه دارد. تصور کنید روزی که تنها نیروگاه اتمی بوشهر شروع به فعالیت کند از درآمد مازاد حاصل چندتا نون سنگک رایگان می توان پخت و به مردم داد ساده است ۱۲۰۰۰۰۰۰۰ (صد و بیست میلیون نون سنگک آن هم ۵۰۰ تومانی ) حالا فکر آن را بکنید که این بودجه به آموزش و پرورش تخصیص داده شود. جالب است این همه حساب و کتاب تنها برای مازاد هزینه ی یک نیروگاه است و تصور درست چند نیروگاه هسته ای در آینده شیرین است.
اما کارکرد امروز انرژی هسته ای اما نه پزشکی و برق و ... است بلکه بازیابی دوباره ی عزت ملی است. نباید چند سال پیش را فراموش کرد که سیاست مداران ناپخته ی ما باید برای ۵۰ سانتریفیوژ تحقیقاتی در مذاکرات التماس می کردند و غرب هم با غرور تمام اجازه ی حتی فکر کردن دانشمندان هسته ای ما را بلوکه کرده بود . اما امروز نسل سوم سانتریفیوژ ها به حول و قوت الهی با افتخار تمام در گردونه ی فعالیت هخای هسته ای ایران قرار گرفت و امروز ما با غرور تمام به غرب فخر می فروشیم که
نمی توانیم در قاموس ایرانی نمی باشد