دفاع از جنایت آمریکایی!

چند روز پیش متوجه شدم آقای نوری زاده که پس از انتخابات 88 مواضع قابل تاملی گرفت اظهارات سخیفی راجع به جنایت آمریکا در شلیک به هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران ایراد فرموده. اما اندر این اظهارات طرح چند نکته از زبان این بنده حقیر یعنی خودم بد نیست!

نوری زاده:

ما کجا به بلوغ هسته ای رسیده ایم آنجا که در ساک مسافران بی خبر مکه ی خودمان اسلحه مخفی می کنیم و به عربستان می فرستیم؟ یا به محض شلیک آمریکایی ها و زدن هواپیمای مسافربری ما، داد و قال سرمی دهیم که ای دنیا این آمریکایی های نامرد را ببینید که به هواپیمای مسافربری هم رحم نمی کنند؟! اما دم برنمی آوریم که در سایه ی معکوس همان هواپیمای مسافربری جنگنده های خود را مخفی کرده بودیم تا از رادار ناو آمریکایی فرار کنند و به او ضربه بزنند. در قاموس بلوغ ما آیا یک زنگ خطری فعال نشد که ممکن است آن همه مسافربی پناه بخاطر هوش زیاد ما جانشان را از دست بدهند؟

***

و پاسخ های بنده به این سخنان!

اولا جناب آقای نوری زاده ی گل، اگر توجهتان را بیشتر از این حرف ها جمع می کردید متوجه می شدید که این اقدام در زمان جناب آقای میر حسین موسوی خودتان رخ داد! همان کسی که برایش سینه چاک دادید!!

دوما دفعه ی بعدی که آمریکایی ها همچین جنایتی در حق ملت ما انجام دادند من خودم به شما قول می دهم از آن ها تقدیر و تشکر کنم. قول هم می دهیم داد و قال نکنیم و مثل آقای خاتمی که بدون داد و قال چند ملوان ارتش آمریکا که وارد آب های ما شده بودند و توسط نیروهای سپاه دستگیر شده بودند را آزاد کرد عمل کنیم!!

سوما راستی چرا شما وکیل مدافع آمریکایی ها شده اید! در ضمن طبق کدام سند گفتید که جنگنده های ما در سایه ی معکوس هواپیمای مسافربری قصد ضربه به ناو امرکایی را داشتند؟ راستی مگر در آن زمان و با آن امکانات می شد با چند جنگنده به ناو های آمریکایی ضربه زد؟!! اساسا کاش راجع به این ضربه بیشتر توضیح می دادید!!!

چقدر خوبه انسان طوری عمرش رو سپری کنه که در انتها ذکر زبانش نشه:

ما اشتباه کردیم